برداشت آزاد

تکه هایی از ادراک ها، تصورات و تفکرات یک بنده خدا

برداشت آزاد

تکه هایی از ادراک ها، تصورات و تفکرات یک بنده خدا

برداشت آزاد

مطالب تکه هایی هستند از افکار نویسنده ی آن ها که به وسیله ی نقاط اتصال به یکدیگر پیوند می خورند.

آخرین برداشت ها

۱ مطلب در شهریور ۱۳۹۴ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

باسمه تعالی


این هفته نوبت من بود برای ارائه آزمایشگاه. با توجه به گرفتاری های روحی و جسمی سنگینی که این دو هفته گریبان گیرم شده بود چیزی برای ارائه نداشتم. از ده روز قبل از موعد ارائه به مسئول آزمایشگاه ایمیل فرستادم که نمی تونم، آماده نمی شم. گفت نمیشه، حتما باید بیای. به گروه هم ایمیل فرستاد و موضوع ارائه بنده رو اعلام کرد. یه روز در میون ایمیل می فرستادم که بی خیال ارائه م بشه برای این هفته. ارائه شنبه صبح بود. بالاخره مسئول آزمایشگاه ظهر جمعه راضی شد که ارائه رو کنسل کنم. گفت ایمیل بفرست به گروه، بگو آمده نیستی و ازائه برگزار نمیشه. من هم انجام دادم. ساعت ده و نیم شب گوشی م زنگ خورد. گوشی رو جواب دادم. "ایمیل دکتر رو دیدی؟" خشک م زد. سریع ایمیل هام رو چک کردم. دکتر نوشته بود که کنسل نداریم. نوشته بود اگه حتی چیزی نشنوه میاد تو جلسه میشینه.

چاره ای نداشتم. شروع کردم به اسلاید درست کردن. تا ۹ صبح وقت زیادی نداشتم. به هر طرفندی بود تا پنج صبح یه ارائه نصف ه و نیمه آماده کردم. یه ساعت خوابیدم. شش و نیم هم زدم بیرون. 

مقصر اصلی ماجرا خودم بودم ولی برای تسکین درد فشار وارد شده مقصر جدید جور کردم. از دست دکتر و مسئول آزمایشگاه شاکی شده بودم. به این فکر می کردم چه فرقی می کرد اگه بدون هماهنگی ایمیل کنسلی رو ارسال می کردم. فکر می کردم چرا باید این همه به مسئول آزمایشگاه اصرار می کردم. اگه قرار بود دکتر بزنه تو حال م و ارائه آماده کنم چرا با ایمیل ی که فرستادم خودم رو خراب کردم. سعی کردم تو فاصله ی خونه تا دانشگاه حسابی دلیل هام رو منظم کنم برای گله از دکتر.

طبق روال هر هفته، قبل از ارائه با دکتر جلسه داشتیم. انتظار داشتم از دست م شاکی باشه. می خواستم من هم موضع تهاجمی بگیرم و کم نیارم. رفتم داخل جلسه. اولی که نداشتم دکتر رو به من شروع کرد. شروع کرد با نرم ترین حالت ممکن و با شوخی و خنده گله کردن. گفت که نباید جلسه کنسل بشه. فقط در همین حد. نه تیکه ای، نه تمسخری، نه عصبانی ت ی! من هم غلاف کردم. چیزی نداشتم برای گفتن. اواخر جلسه اجازه گرفتم جلسه رو ترک کنم. رفتم تا برای ارائه آماده بشم. رفتم پیش مسئول آزمایشگاه. چند بار با شرمندگی فراوون ازش عذرخواهی کردم. اون هم گفت اگه بی احترامی ای شده (که نشده بود) عذر می خواد.

ارائه برگزار شد. خیلی خوب نبود ولی به اون بدی ای که فکر می کردم هم نشد. حتی امروز یه نفر اسلایدهای ارائه رو ازم خواست!‌ :)

***

آدم های خودساخته اینجا معلوم میشن. یه همچین موقعیت هایی ه که نشون میده آدم چقدر روی اخلاق و رفتارش کار کرده و به کجا رسیده. یه برخورد به دور از عصبانیت دکتر (با وجود اینکه حق داشتن) باعث شد دلخوری و عصبانیت دو نفر دیگه رفع بشه و یه موقعیت خیلی بد به خوبی مدیریت بشه و بگذره.

  • عبدالله ناظری