باسمه تعالی
نمی دونم خوشحال بشم از اینکه انقدر راحت دیگران رو فریب میدم.
نمی دونم ناراحت بشم از اینکه شبیه آدم های دو رو شدم.
نمی دونم شکر کنم خدا رو به خاطر ستارالعیوب بودن ش.
نمی دونم شرمنده باشم از خود واقعی م پیش خدا.
نمی دونم امیدوار باشم به اینکه بتونم درون م رو تغییر بدم.
نمی دونم بترسم از روزی که پرده ها کنار میره.
نمی دونم اجازه بدم حسن ظن آدم ها ادامه پیدا کنه.
نمی دونم نکذیب کنم هر چیزی که در موزدم فکر می کنم.
اللهم احعل عواقب امورنا خیرا
